Een warm badje met warme douche in de jungle

Om 4.30 gaat de wekker. Na een kort ontbijt wachten we op de bus. Kelvin is zo aardig om midden in de nacht op te staan om fatsoenlijk afscheid te kunnen nemen als we wegaan.
Slapen in de chicken bus gaat lastiger dan gehoopt. Het vroege opstaan blijkt echter wel te lonen. In Belize City hebben we al snel een verbinding naar Punta Gorda, door de erg relaxede bewoners afgekort tot PG. In PG hebben we het geluk dat een aantal andere reizigers daar ook direct de boot naar Livingston in Guatemala willen hebben. Hierdoor hebben we genoeg mensen om een boottochtje te kunnen regelen.
We hebben alleen niet genoeg Belizeaans geld om de tocht af te rekenen. De plaatselijke wissel-man wil wel Mexicaanse pesos wisselen, maar dan wel tegen een koers van 8.0 in plaats van 5.6. Het wordt dus een beetje een duur boottochtje, maar we zijn in ieder geval wel snel op de plek waar we willen zijn. Bij de grens blijken we ook nog een exit-fee voor Belize te moeten betalen. Omdat we vanwege de slechte wisselkoers maar net genoeg geld hadden gewisseld, hebben we hier niet genoeg Belize dollars voor. Gelukkig zijn de andere reizigers uit Zweden zo aardig om ons het geld te lenen als we het in Guatemala weer terugbetalen.
Het boottochtje is een lekkere bumpy ride over de oceaan in een klein bootje. Het zou zo als attractie in Duinrell kunnen staan. Op een gegeven moment kan je vanuit de oceaan drie landen zien liggen: Belize, Honduras en Guatemala.
In Guatemala blijkt het lastiger dan gedacht om te pinnen. Iemand die ons constant volgt om commission bij het hostel te kunnen innen is gelukkig erg behulpzaam en wijst me naar een bank waar ze aan cash advance op mijn credit card accepteren.
Nadat we bij het hostel ingecheckt zijn ga ik snel naar een internetcafe om te kijken hoe het met het NRC artikel staat. Ik zie dat het al een erg mooi artikel is geworden en met een aantal kleine aanpassingen stuur ik het als definitieve versie op naar het NRC.
We eten een comedo tipico bij een plaatselijk restaurantje. Isa met ei en ik met een lapje rundvlees. Daarna gaan we terug naar het hostel. Er blijken veel Nederlandstaligen te zitten. Onder andere twee Belgen en een Haarlemmer. Bij een van de tafels worden druk drinkspelletjes gespeeld. Uiteindelijk wordt er op de tafel gedanst en zelfs in de balken die het dak van het hostel dragen. Een van de studenten blijkt een net afgestudeerde bachelorstudente communicatiewetenschappen aan de VU te zijn, die allerlei collega's van me kent.

De volgende ochtend staan we vroeg op om een boottochtje door de Rio Dulce te nemen. Het is een bijzonder mooie tocht door de jungle. Het bootje stopt onderweg af en toe om locals die aan het water wonen op te halen. Ook wordt er gestopt bij een natuurlijke warmwaterbron. Bijzonder om mee te maken. Op bepaalde plekken is het te heet om in te staan en het ruikt er behoorlijk naar zwavel. De koude en warme stromen gaan langs je heen waardoor het voelt alsof je een soort zebra bent van warme en koude stukjes stroom. Ook hier komen er weer visjes op je af die dode huid van je af sabbelen. Een soort natural hot fish spa dus. Verder wordt er onder andere gestopt bij een eilandje dat vol zit met verschillende soorten vogels en een eilandje met een kasteeltje erop.
In het plaatsje Rio Dulce aangekomen nemen we een busje naar Finca el Paraiso. Hier huren we een canaba aan het meer. We weten af te dingen van 100 naar 75 'quetzales' per persoon, door de Lonely Planet te laten zien. Het is voor het eerst dat deze methode om af te dingen werkt.
De beheerder is een aardig mannetje die graag even met ons praat en graag wil lezen wat er in de LP over hem geschreven staat. Hij legt ons uit de de warmwater waterval vlak bij de plek is waar we met de bus zijn aangekomen.
Als we daar aankomen betalen we 10Q bij de ingang. Onderweg naar de waterval zien we een Maya-dorpje waar mensen hun kleren en zichzelf wassen in de rivier. Even verderop vraagt iemand of we al betaalt hebben en brengt ons vervolgens naar de waterval. Het is er fantastisch mooi. De waterval staat midden in een jungle-achtig gebied. Het mannetje past op onze tassen en wijst ons handig met gebaren aan waar we naartoe kunnen zwemmen en waar we kunnen staan. Het water onder de waterval is koud, maar de waterval zelf is lekker warm. Een tropische natuurlijke warme douche dus. Even later kunnen we omhoog klimmen naar de bron van de waterval. Onderweg zien we een dikke pad in een gat waar een penetrante ammonia lucht en wat gesis uit komt. We vragen ons af of dit door mensen of door de jungle komt. Het lijkt niet de meest logische plek om massaal te gaan pissen. Boven aangekomen kunnen we langs het water lopen dat de bron van de waterval vormt. Ook kunnen we erin gaan zitten. Het is zo warm dat het bijna te warm is, maar als je eenmaal door bent is het voor een paar minuten wel lekker. Als ik een stukje wat verder voorop loop zie ik een slang wegschieten. Ik wacht maar totdat ik dit tegen Isa vertel totdat we veilig in het restaurantje bij de busstop zitten.
Omdat we zouden gaan zwemmen had ik het grote geld niet meegenomen, maar gelukkig nog net genoeg voor twee gerechten en twee biertjes: een comedo tipico met groente en met rundvlees.
We lopen nog wat rond, maar als het donker is, is er weinig meer te beleven en we gaan al rond een uurtje of 20.00 naar bed.