Cienfuegos: Pracht, Ziekte, Carnaval&Criminaliteit
Door: Matthijs Pontier
Blijf op de hoogte en volg Matthijs
10 Augustus 2013 | Cuba, Cienfuegos
Deze keer bakt de moeder van Irene eitjes voor ons. Het fruit dat we nog hebben snijdt ze voor ons zodat we het onderweg naar cienfuegos op kunnen eten. Daar is dit weekend carnaval en we hebben met een deel van de groep besloten dit te bezoeken.
De viazul bus voor toeristen kost 20 cuc, maar wij weten een taxi te regelen voor 12 cuc pp. Jelle komt er achter dat hij een paar honderd euro kwijt is en gaat daarom met een groepje eerst aangifte doen.
In cienfuegos hoopten we met zijn zevenen in twee kamers te komen, maar dit worden er drie. Na een korte onderhandeling betalen we 15 cuc pppn. Nadat we wat op elkaar wachten vanwege verschillende aankomsttijden en omdat we over meerdere casa's verdeeld zijn, gaan we met zijn allen wat eten. Een goedkope eeltplek vinden blijkt hier nog niet erg gemakkelijk. De meeste restaurants hebben geen gerecht onder de 7 cuc. Na een tijdje zoeken vinden we een restaurant met een koloniale sfeer dat tortilla's heeft voor 3.5 en vleesgerechten vanaf 5. Tortilla's blijken in Cuba gewoon omeletjes te zijn. Het restaurant ziet er erg luxe uit, met een hoog plafond, een binnenplaats met een fonteintje en een piano die zo nu en dan nogal luid bespeeld wordt. Alle serveersters zijn zwart en hebben pakjes aan die doen denken aan de tijd dat slavernij nog bestond.
Tijdens het eten begint het te regenen en te onweren. Van de bediening mogen we de binnenplaats niet meer op. We gaan vanwege de regen eerst maar wat drinken bij de casa van Mirjam, Tineke en Arnoud voordat we naar het carnaval gegaan. We doen een drankspelletje waarbij Tibor zijn talent om accentjes te doen tentoonstelt en we veel lol hebben met zijn allen. Na een tijdje besluiten we toch nog maar even bij carnaval t gaan kijken met een gedeelte van de groep. Simon haakt af e blijkt later ziek te zijn geworden. Ik ben zelf ook een beetje moe, wat voor mij vreemd is, maar ga toch mee.
Het carnaval stelt deze avond weinig voor vanwege deze regen, maar met elkaar en de nodige drank hebben we het toch erg gezellig. De vega's eten voor deze keer zelfs een keertje vlees: broodjes met varken dat ter plekke van de poot wordt afgeslagen en kippenpoten.
Als we thuis komen blijk ik ook ziek te zijn geworden. Ik ben nogal misselijk en moet op mijn rug liggen omdat ik kotsneigingen krijg als ik op mijn zij ga liggen.
Ook de volgende ochtend ben ik nog ziek. Ik zit vol na een guave en een yoghurtje en besluit maar weer in bed te gaan liggen. Het lukt me om een hele dag te slapen. De rest gaat naar het strand, waar Arnoud met de nodige drank op in zijn morphsuit een Cubaanse zal daggeren.
S avonds ga ik met de rest mee uit eten, maar ben ik nog steeds ziek. Na een garnalencocktail zit ik vol. Ik besluit maar naar huis te gaan terwijl de rest gaat carnavallen. S avonds gaat het eigenlijk alweer beter, en ik merk nog dat de rest al om 2300 weer thuis komt.
De volgende ochtend ben ik weer beter en ontbijt ik dan ook fatsoenlijk. We gaan met het groepje naar de botanische tuin. Deze staat internationaal goed bekend, heeft meer dan 22.000 planten en krijgt onder andere subsidie vanuit Harvard.
De botanische tuin is inderdaad erg mooi. Het ziet er gelukkig uit als 'gewone' natuur en lijkt niet zo door mensen aangelegd als andere botanische tuinen. Behalve een grote verscheidenheid aan planten zien we onder andere een gigantische vlinderrups en vinden we verschillende junglevruchten.
Bij het restaurantje wachten we totdat het tijd is om met de taxi terug te gaan. Een aantal mensen eten grote sandwiches. Een mannetje speelt met een nogal overdreven smile op zij gezicht liedjes op een gitaar en probeert cd's te verkopen. We vinden het een beetje irritant, maar ergens is het toch wel vermakelijk.
Als we aan iemand van het park vragen of we de gevonden junglevruchten kunnen eten, krijgen we te horen dat deze giftig zijn. Wel krijgen we spontaan een mango en twee dragonfruits in onze handen gedrukt.
Als we weer terugkomen, vertrekken Arnoud, Mirjam, Tineke, Emma en Tibor alvast richting trinidad om vanaf daar de volgende dag de waterval te kunnen bezoeken. Jelle en Simon trekken bij onze casa in, zodat we die nacht alsnog carnaval kunnen meemaken.
We zien een leuke casa waar we wat willen eten, maar de prijzen vallen ons nogal tegen: minimaal 10 cuc per gerecht. Overtuigd vraagt Jelle om een otra carta, en direct krijgen we een kaart met goedkopere prijzen in onze handen gedrukt: zo'n 4 cuc per gerecht. De drankjes zouden niet goedkoper worden, maar uiteindelijk gebeurt dat ook alsnog, als we een tijdje twijfelen over wat we zullen drinken.
Na een goede maaltijd begeven we ons in het carnavalsgedruis. We hebben vrij lang gegeten, maar zijn nog net op tijd om een aantal wagens te zien. Elke wagen is in de stijl van een ander land. We zien onder andere Mexicaanse mariachi dansers, een Braziliaanse wagen met veel vrouwen in strings en een grote Jezus-pop, en een wagen met veel mannen in strakke pakjes. Ondertussen kunnen we bij wagentjes voor 3 peso (12 cent) een beker met een halve liter bier laten vullen.
Als de stoet voorbij is willen we nog een rondje lopen langs de feestjes. Het is allemaal wel leuk, maar niet heel erg bijzonder. Als we terug willen lopen moeten we door een druk stukje. Zowel Isa, Simon en ik voelen dat iemand ons wil rollen. Isa's portemonneetje blijkt weg, en ik grijp de man vast van wie ik doorhad dat hij me probeerde te rollen. Simon en Jelle pakken hem ook vast en pakken zijn tas en kijken wat erin zit. Ondertussen kijk ik naar mijn tas en zie dat de achterkant openstaat en de videocamera eruit is. Ondertussen laten Simon en Jelle de man gaan omdat ze geen spullen van ons in zijn tasje vinden. Wel zit er een dikke portemonnee in die hij waarschijnlijk van iemand anders gejat heeft. De man met wie hij samenwerkte en die de camera pakte was waarschijnlijk direct al weg. Al onze gemaakte filmpjes zijn dus weg. Ook is Isa's portemonneetje uit haar tasje gejat. Achteraf hadden we de man natuurlijk nooit moeten loslaten, maar vast moeten blijven houden om hem over te dragen aan de politie, maar goed, achteraf is achteraf. We drinken thuis nog een drankje om bij te komen en gaan slapen.
De viazul bus voor toeristen kost 20 cuc, maar wij weten een taxi te regelen voor 12 cuc pp. Jelle komt er achter dat hij een paar honderd euro kwijt is en gaat daarom met een groepje eerst aangifte doen.
In cienfuegos hoopten we met zijn zevenen in twee kamers te komen, maar dit worden er drie. Na een korte onderhandeling betalen we 15 cuc pppn. Nadat we wat op elkaar wachten vanwege verschillende aankomsttijden en omdat we over meerdere casa's verdeeld zijn, gaan we met zijn allen wat eten. Een goedkope eeltplek vinden blijkt hier nog niet erg gemakkelijk. De meeste restaurants hebben geen gerecht onder de 7 cuc. Na een tijdje zoeken vinden we een restaurant met een koloniale sfeer dat tortilla's heeft voor 3.5 en vleesgerechten vanaf 5. Tortilla's blijken in Cuba gewoon omeletjes te zijn. Het restaurant ziet er erg luxe uit, met een hoog plafond, een binnenplaats met een fonteintje en een piano die zo nu en dan nogal luid bespeeld wordt. Alle serveersters zijn zwart en hebben pakjes aan die doen denken aan de tijd dat slavernij nog bestond.
Tijdens het eten begint het te regenen en te onweren. Van de bediening mogen we de binnenplaats niet meer op. We gaan vanwege de regen eerst maar wat drinken bij de casa van Mirjam, Tineke en Arnoud voordat we naar het carnaval gegaan. We doen een drankspelletje waarbij Tibor zijn talent om accentjes te doen tentoonstelt en we veel lol hebben met zijn allen. Na een tijdje besluiten we toch nog maar even bij carnaval t gaan kijken met een gedeelte van de groep. Simon haakt af e blijkt later ziek te zijn geworden. Ik ben zelf ook een beetje moe, wat voor mij vreemd is, maar ga toch mee.
Het carnaval stelt deze avond weinig voor vanwege deze regen, maar met elkaar en de nodige drank hebben we het toch erg gezellig. De vega's eten voor deze keer zelfs een keertje vlees: broodjes met varken dat ter plekke van de poot wordt afgeslagen en kippenpoten.
Als we thuis komen blijk ik ook ziek te zijn geworden. Ik ben nogal misselijk en moet op mijn rug liggen omdat ik kotsneigingen krijg als ik op mijn zij ga liggen.
Ook de volgende ochtend ben ik nog ziek. Ik zit vol na een guave en een yoghurtje en besluit maar weer in bed te gaan liggen. Het lukt me om een hele dag te slapen. De rest gaat naar het strand, waar Arnoud met de nodige drank op in zijn morphsuit een Cubaanse zal daggeren.
S avonds ga ik met de rest mee uit eten, maar ben ik nog steeds ziek. Na een garnalencocktail zit ik vol. Ik besluit maar naar huis te gaan terwijl de rest gaat carnavallen. S avonds gaat het eigenlijk alweer beter, en ik merk nog dat de rest al om 2300 weer thuis komt.
De volgende ochtend ben ik weer beter en ontbijt ik dan ook fatsoenlijk. We gaan met het groepje naar de botanische tuin. Deze staat internationaal goed bekend, heeft meer dan 22.000 planten en krijgt onder andere subsidie vanuit Harvard.
De botanische tuin is inderdaad erg mooi. Het ziet er gelukkig uit als 'gewone' natuur en lijkt niet zo door mensen aangelegd als andere botanische tuinen. Behalve een grote verscheidenheid aan planten zien we onder andere een gigantische vlinderrups en vinden we verschillende junglevruchten.
Bij het restaurantje wachten we totdat het tijd is om met de taxi terug te gaan. Een aantal mensen eten grote sandwiches. Een mannetje speelt met een nogal overdreven smile op zij gezicht liedjes op een gitaar en probeert cd's te verkopen. We vinden het een beetje irritant, maar ergens is het toch wel vermakelijk.
Als we aan iemand van het park vragen of we de gevonden junglevruchten kunnen eten, krijgen we te horen dat deze giftig zijn. Wel krijgen we spontaan een mango en twee dragonfruits in onze handen gedrukt.
Als we weer terugkomen, vertrekken Arnoud, Mirjam, Tineke, Emma en Tibor alvast richting trinidad om vanaf daar de volgende dag de waterval te kunnen bezoeken. Jelle en Simon trekken bij onze casa in, zodat we die nacht alsnog carnaval kunnen meemaken.
We zien een leuke casa waar we wat willen eten, maar de prijzen vallen ons nogal tegen: minimaal 10 cuc per gerecht. Overtuigd vraagt Jelle om een otra carta, en direct krijgen we een kaart met goedkopere prijzen in onze handen gedrukt: zo'n 4 cuc per gerecht. De drankjes zouden niet goedkoper worden, maar uiteindelijk gebeurt dat ook alsnog, als we een tijdje twijfelen over wat we zullen drinken.
Na een goede maaltijd begeven we ons in het carnavalsgedruis. We hebben vrij lang gegeten, maar zijn nog net op tijd om een aantal wagens te zien. Elke wagen is in de stijl van een ander land. We zien onder andere Mexicaanse mariachi dansers, een Braziliaanse wagen met veel vrouwen in strings en een grote Jezus-pop, en een wagen met veel mannen in strakke pakjes. Ondertussen kunnen we bij wagentjes voor 3 peso (12 cent) een beker met een halve liter bier laten vullen.
Als de stoet voorbij is willen we nog een rondje lopen langs de feestjes. Het is allemaal wel leuk, maar niet heel erg bijzonder. Als we terug willen lopen moeten we door een druk stukje. Zowel Isa, Simon en ik voelen dat iemand ons wil rollen. Isa's portemonneetje blijkt weg, en ik grijp de man vast van wie ik doorhad dat hij me probeerde te rollen. Simon en Jelle pakken hem ook vast en pakken zijn tas en kijken wat erin zit. Ondertussen kijk ik naar mijn tas en zie dat de achterkant openstaat en de videocamera eruit is. Ondertussen laten Simon en Jelle de man gaan omdat ze geen spullen van ons in zijn tasje vinden. Wel zit er een dikke portemonnee in die hij waarschijnlijk van iemand anders gejat heeft. De man met wie hij samenwerkte en die de camera pakte was waarschijnlijk direct al weg. Al onze gemaakte filmpjes zijn dus weg. Ook is Isa's portemonneetje uit haar tasje gejat. Achteraf hadden we de man natuurlijk nooit moeten loslaten, maar vast moeten blijven houden om hem over te dragen aan de politie, maar goed, achteraf is achteraf. We drinken thuis nog een drankje om bij te komen en gaan slapen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
