Reparatie en Restauratie

Omdat we dezelfde avond de nachttrein willen pakken met een groepje, moeten er wat dingen geregeld worden. We zoeken uit hoe laat de trein gaat en er is nog een traditioneel groepjesdrama, waar ik niet verder over zal uitweiden.
De nachttrein blijkt een ochtendtrein te zijn geworden en om 5.45 te vertrekken. Voor meer informatie over de trein moeten we rond 22.00 terugkomen. I de tussentijd bekijken we het stadje. Er zijn een aantal mooie straten en pleinen die een beetje middeleeuws achtig aandoen.
s middags vinden we een dierentuin, die je voor 1 peso kunt bekijken. Het id met name druk bij de plekken waar ijs verkocht wordt. Er is een behoorlijke collectie aan dieren te zien. Er zijn onder andere veel verschillende apen en vogels, leeuwen, een puma, een zebra en verschillende reptielen. De dieren zitten over het algemeen in best aardige kooien, al is het wel erg zielig dat verschillende apen in hun eentje zijn opgesloten.
Na de dierentuin willen we met een groepje e catacomben onder een kerk bekijken, maar deze zijn gesloten wegens restauratie. Als we daarna willen vaan bowlen, blijkt ook de bowlingbaan wegens restauratie gesloten. We besluiten dan maar een drankje met wat tapas te bestellen op een terrasje: frietjes, chorizo en tortilla met aardappel.
S avonds eten we bij een geweldig restaurantje waar je met peso's betaalt. Het is voor vrijwel iedereen de lekkerste en de goedkoopste plek waar ze in Cuba zullen eten. Ik bestel soep, rijst met stukjes varken, lamsvlees en zoete aardappel.
Na het eten gaan we naar het treinstation. Daar krijgen we te horen dat we om 4.00 s nachts terug kunnen komen om treinkaartjes te kopen.

Om 3.00 hebben we de wekker gezet en staan we op. Om 4.00 komen Mirjam, Tineke, Isa en ik aan bij het station, en krijgen we te horen dat we even moeten wachten. Ondertussen halen Isa en ik ontbijt bij een tent met broodjes op de hoek en vul ik een aantal tanks met water uit de drinkwatertap op het station.
Een aantal keer informeren en 1,5 uur later hebben we nog steeds niet meer informatie over onze kaartjes. De vrouw die ons inmiddels wel een beetje zat begint te worden komt achter haar loket vandaan om de situatie eens duidelijk uit te leggen. De trein blijkt met pech in een andere stad te staan, en als deze gerepareerd is, zal het nog zo'n 3 uur duren voordat deze in camaguey aankomt.
We besluiten dan toch maar een taxi te nemen. Bij het treinstation willen we een taxi voor max 100, maar dit lijkt daar niet te kunnen. Een taxi wil ons wel voor 5 cuc naar het busstation brengen en daar een taxi voor 100 voor ons regelen. Dit accepteren we, en nadat de man eerst weinig initiatief lijkt te tonen, fixt hij uiteindelijk een taxi voor ons voor de genoemde 100 cuc.
In Havana aangekomen laten we ons afzetten bij het busstation, nadat de chauffeur ons eerst over probeert te dragen naar een andere taxi om naar las terazas te gaan. De gevraagde 80 cuc vinden we echter buiten proporties, zeker omdat we net een bijna 10x zo lange rit voor een vergelijkbaar bedrag hebben gemaakt. Na onderhandelen op het busstation vinden we uiteindelijk een rit naar vinales, wat bijna drie keer zo ver is, voor 35 cuc.