Terug naar Havana als volleerde Cubano

In het dorpje proberen we een taxirit terug naar Havana te regelen. De eerste mensen die ik aanspreek moeten zelf ook die kant op, en stellen voor een taxi te delen. Dit vinden wij prima. Er wordt ons verteld met wie we moeten onderhandelen, en we spreken 35 af. We hebben niet het idee dat onze nieuwe vrienden ook meebetalen. Wel wordt het de leukste taxirit ooit. We delen koekje en maken een aantal stops omdat onze vrienden even iets moeten regelen of op bezoek gaan. Als ze buiten koffie drinken vragen ze of ik ook wil, en we krijgen sigaretten aangeboden. Bij een volgende stop komen onze medepassagiers terug met een fles rum en dan wordt het pas het gezellig. Er wordt gevraagd of wij ook wat willen. Mirjam voorkomt nog net dat de chauffeur ook een glas krijgt. Er wordt engelstalige muziek voor ons aangezet en er wordt meegezongen. We wisselen wat muziek uit via Bluetooth. Ze zijn erg blij met de vengaboys megamix en wisten niet dat het Nederlandse muziek was. Ergens midden op de snelweg vlak voor Havana stappen onze nieuwe vrienden uit. Door alle stops onderweg komen we pas om 20.00 bij onze casa in havana aan, terwijl we er om 18.00 hadden afgesproken. We eten dus niet mee met de groep, maar spreken om 21.30 met ze af bij de cocktailbar.
Omdat de drie dames nog even moeten optutten en dergelijke lopen we tegen 21.00 de deur uit en moeten we dus iets snels eten. We vinden een leuke plek waar je comida criolla uit een raam kan kopen voor 25 locale peso's. Ik neem een gerecht met varkensvlees.
Bij de cocktailbar trakteert Margo de hele groep op een cocktail vanwege haar verjaardag. We blijven er even zitten en om 00.00 beginnen we verjaardagsliedjes te zingen en wordt er taart met een kaarsje gebracht door de mensen van de cocktailbar. Dik overhandigt Margo het traditionele keldercadeautje.
We willen met een aantal mensen nog uitgaan om het verder te vieren, maar we zijn nogal moe en bij de casa de musica speelt schijnbaar een erg dure artiest omdat de entree 20 cuc is. Omdat we eigenlijk toch snel willen slapen vinden we dit een beetje te veel en we besluiten wat te gaan drinken op de malecon. Eigenlijk best een mooie afsluiter van de reis voor de anderen, aangezien er geen cubaansere manier van uitgaan is dan dit. We komen nog een aantal Australiërs tegen, uit Tasmania om precies te zijn. Ook komt er een muzikant voor ons staan en begint liedjes te spelen. Op het individuele welbekende 'Where are you from?' antwoord Jelle dat we uit Guatemala komen. Roemenië was een betere keus geweest, want nu krijgen we natuurlijk alsnog allemaal liedjes in het Spaans om onze oren die we geacht worden te begrijpen. Als er ook een bedelaar zonder kunstje langskomt zijn we toch wek erg moe en gaan we slapen.

Omdat vandaag het grootste gedeelte van de groep vertrekt, willen mensen nog wat inkopen doen. Isa moet vandaag aan een studie opdracht werken, maar op straat kom ik Jelle en Simon tegen die sigaren willen inkopen. Ik loop met ze mee en kom in toeristisch oud Havana terecht. Jelle en Simon slagen met hun aankoop. S middags gaan we uitgebreid lunchen, ter ere van Margo's verjaardag en als afscheid van elkaar. Irene gaat mee en ze wijst ons naar een leuke plek waar betaalbaar lekker eten is. Ik neem een 'assortiment van het huis', wat een mix van worstjes en broodjes blijkt te zijn. Anderen eten garnalen of vlees. Tijdens het wachten doet Isa een interview met dik over de reis.
Na de lunch gaat iedereen inpakken en naar huis. Ondertussen doet Isa nog een interview met Bram. Om 16.00 nemen we afscheid. Voor 10 personen is een busje naar het vliegveld geregeld voor 30 cuc. Dat is heel wat minder dan de 25 die we voor 2 personen betaalden op de heenreis.
Simon, Tibor en Arnoud blijven, naast Isa en ik nog over. Isa werkt verder aan haar opdracht en ik ga met de drie overgebleven mannen hartenjagen. Ik heb het nog nooit eerder gedaan en moet het nog doorkrijgen, maar het tweede, langere potje wordt het zowaar spannend en speel ik tot de allerlaatste ronde mee om de winst.

Als we wakker worden, moet Isa haar opdracht afmaken. Ik haal ontbijt voor haar bij een peso tentje waar je kunt zitten en kom Tibor, Simon en Arnoud tegen, die ook aan het ontbijten zijn.
Zij gaan nog even internetten en ik ga ondertussen kaartjes voor viazul kopen. Als ze daarmee klaar zijn en we elkaar weer tegenkomen herhalen r der afscheidslunch van gisteren bij hetzelfde restaurantje. Ik bestel dit keer garnalen in een lekkere cubaans saus, met veel knoflook.
Voordat we afscheid nemen spelen we nog een paar potjes shithead en neemt Isa nog interviews af met Simon en Tibor. Daarna gaat ze weer aan het werk en ga ik in mijn eentje door de stad lopen. Ik kom een karretje tegen die cocosnoten verkoopt. Ik koop er een voor een cuc en giet er een beetje rum in. De locals vinden dit prachtig en willen me graag helpen.. en ook een beetje rum in hun cocosnoot natuurlijk. Ik ga op het pleintje zitten lezen en heb nog wat leuke interacties met verschillende locals. Als ik weer terugloop om de cocosnoot open te laten hakken, vinden ze me een echte Cubaan. Als ik hem leeg heb gegeten krijg ik een glaasje rum aangeboden en praten we nog wat over verschillende soorten toeristen.
Even verder wordt ik aangesproken door een man die om een vuurtje vraagt. Ik geef hem een vuurtje en krijg een sigaret aangeboden. Er komt een man langslopen die jarig schijnt te zijn. Er wordt me gevraagd of ik een btief naar zijn vrienden in Rotterdam wil opsturen. Ik vind dit prima en krijg een glaasje rum. Ik moet even wachten en krijg nog een glaasje rum. Ondertussen krijg ik nog een sigaret aangeboden en wordt weer mijn vuur gevraagd. Na een kwartiertje zeg ik dat ik er inmiddels toch wel vandoor moet. Er wordt gevraagd of ik geen fles rum voor de verjaardag van de ene man kan kopen, maar dat vind ik niet zo'n goed idee. Ik vraag me ook af of de beste man wel echt jarig is. Als ik thuiskom, kom ik erachter dat de man die me aansprak mijn vuur nog heeft.
Isa werkt de hele nacht door, en omdat ik haar af en toe moet motiveren en haar midden in de nacht naar het internet in het luxe hotel parque central begeleid, om daar t merken dat internet pas om 8.00 geopend is, maak ik niet echt een beste nacht.

S ochtends is het nogal stressen, omdat Isa veel later dan afgesproken terugkomt van internet. Ze zou 9.00 terugzijn om de bus te halen, maar om 9.20 besluit ik haar op te gaan halen in het hotel. We vinden gelukkig snel een taxi naar het viazul busstation, en komen alsnog op tijd aan. In de bus weet Isa gelukkig nog wat slaap te pakken. We lunchen met het brood en de kaas die ik vooraf gekocht had tijdens een stop.