29-07 – 05-08: Japan + CogSci

Vanochtend ben ik om 4:30 opgestaan om het vliegtuig van 8:00 naar Sapporo te nemen. Ik heb last-minute nog een couchsurfer gevonden die me wilde hosten. Hij doet gedeeltelijk hetzelfde werk als ik en kent mensen die ik ook ken. Ik zit nu in de JR Trein van het vliegveld naar Sapporo en ontmoet hem zo.
Isa blijkt ondertussen problemen te hebben met inchecken in haar nieuwe hostel, omdat haar paspoort bij de Russische ambassade ligt, terwijl ze deze nodig heeft om in te checken. Later op de dag krijg ik gelukkig een mailtje dat alles is goedgekomen.
Ik heb de trein naar Sapporo station genomen en daar afgesproken met Michal, mijn nieuwe couchsurfing host. Hij is een Poolse PhD student bij de Hokkaido University in Sapporo en woont in een kamertje op de campus. Omdat hij van richting gewisseld is heeft hij geen beurs meer, waardoor hij bijbaantjes moet nemen om zijn vaste lasten te betalen.
Hij is erg open en geinteresseerd. Hij wil me meenemen naar Sapporo's beste plek om curry soup met 22 verschillende groenten te eten, maar deze blijkt op dit tijdstip helaas net gesloten. Daarom gaan we naar een ander restaurantje, waar ik een Koreaans rijstgerecht met varken en pittige kool bestel.
Michal moet daarna nog aan een presentatie werken, maar ik kan zijn fiets lenen. In Japan fietsen mensen links en op de stoep; dat is even wennen. Ik ga richting Odori park, waar een bierfestival aan de gang is. Hier is ook de TV Toren, waarin je vanaf 90 meter hoogte uitzicht over de stad hebt. Ik ben nog net op tijd om de stad bij lichte schemering te bekijken. Hierna loop ik nog wat over het bierfestival en ga ik weer met de fiets naar huis.
Als Michal uitgewerkt is gaan we naar de Hot Springs. Dit is een soort badhuis waar je je kan wassen, in de sauna kan, in een koud bubbelbad, in warme binnen- en buitenbaden, enz. Ik wordt nog steeds nogal benauwd in sauna's, maar als we daar steeds maar kort ingaan is het al met al een erg ontspannende ervaring. Ondertussen hebben we veel interessante gesprekken over o.a. de verschillen in gewoontes en politiek tussen Japan, Nederland, de VS, Rusland, Polen en Europa in het algemeen.
Verder blijk ik Rafal, een collega van Michal, geciteerd te hebben in de paper die ik op de CogSci ga presenteren. De volgende ochtend spreek ik op het lab met hem af. Omdat ik de vorige dag zo kort geslapen heb, slaap ik lekker uit om goed uit te rusten en sneller te herstellen van mijn verkoudheid.
Rafal blijkt een erg aardige man. Er lijken aanknopingspunten te zijn waarom ons werk elkaar aanvult. Wellicht dat we binnenkort aan een integratie van onze systemen gaan werken. Verder mag ik het lab gebruiken om daar in de koelte van internet gebruik te kunnen maken. Ook kan ik in de A3-printen een aan-elkaar-plak-poster printen, maar ik besluit toch maar een grote A0-poster te printen bij een print-shop.
Ik zie in mijn mail dat er vooraf aan de conferentie workshops georganiseerd worden. Met name de workshop van de volgende dag over emotie en kunst lijkt me interessant. De website is echter volledig in Japans. Na heen en weer mailen met de organisatie, die steeds direct reageert, blijkt dat een gedeelte van de workshop ook in het Engels gegeven wordt.
Ik ga naar de botanische tuinen van de universiteit, maar die blijken dicht te zijn. Daarop besluit ik naar het Sapporo biermuseum te gaan. Dit museum lijkt vooral een promo-plaats voor Sapporo bier, maar het is (daarom?) wel gratisj. En je kan achteraf voor Y500 (5,-) een taster van drie verschillende kleine Sapporo biertjes kopen.
Na de terugreis en een geslaagde zoektocht is Michal bijna klaar met werken. Terwijl ik op hem wacht zie ik naast het station een plekje die 16:30-17:00 happy hour heeft met een biertje voor Y98. Onder het genot van dit biertje schrijf ik verder aan dit reisverslagje.
Wanneer Michal en ik elkaar bij het station gevonden hebben, laat hij me het bovengrondse en ondergrondse gedeelte van het centrum van Sapporo zien. Naast de gebruikelijke winkels zijn er ook winkels die gekke dingen verkopen (zoals een vliegende robot-haai) en een arcadehal met gekke spelletjes waar jonge tieners vaak afspreken. We eten miso-ramen, een specialiteit van Sapporo.
's Avonds gaan we naar het bierfestival dat in Odori park gehouden wordt. Ik ontmoet een aantal Japanse vrienden en een Iraanse vriend van Michal. Voor de rest zitten er vrijwel alleen maar Japanners. Je merkt dat na een paar biertjes de remmingen die Japanners overdag vaak hebben voor een groot deel verdwijnen. Een aantal meisjes spreken ons aan en de Iraanse man heeft een erg grappig gesprek met ze. Ik wordt ondertussen aangetikt door weer andere meisjes die heel graag met me op de foto willen. Na nog een drankje bij een bar waar Michal veel mensen kent gaan we naar huis om te slapen.
De volgende ochtend sta ik vroeg op om te gaan wandelen bij Mount Maswai. Ik klim naar de Shrine en ga via de begraafplaats weer naar beneden. Daarna neem ik de kabelbaan omhoog om vanaf daar naar de top te lopen en weer helemaal naar beneden.
Vanaf de berg heb je een erg mooi uitzicht op de stad en het is heel mooi om er rond te wandelen. Onderweg naar beneden wordt ik aangesproken door een vrouw die zegt dat ik naar haar koffiewinkeltje moet komen. Ik zeg dat ik naar een workshop moet en nu dus niet kan, waarop ze me haar nummer geeft.
De workshop zou in het Engels gegeven worden, maar alleen de slides blijken in het Engels te zijn, de workshop zelf is in het Japans. Ook is de WiFi verbinding erg wisselvallig, wat bij mij en anderen wat irritatie opwekt.
Na de workshop wandel ik door Maruyama Park en langs de Hokkaido(?) Shrine. Als Michal klaar is met werken gaan we naar de beste onsen van Sapporo. Hij is inderdaad erg mooi. Er zijn twee verschillende sauna's, meerdere massagebaden, allerlei baden met mineralen erin die erg goed voor je zouden moeten zijn, en als klap op de vuurpijl twee elektrische massagebaden waarin je rug door elektrische schokken gemasseerd wordt, als een soort ab-shaper. De eerste keer ging ik er onwetend inzitten.. heel apart gevoel.
Mijn hotelkamer blijkt echt Japans. De muren stellen weinig voor en er staat geen bed, maar er ligt een mat op de grond. Er is een klein TV-tje met een paar Japanse zenders, een 'kitchenette' met een elektrische kookplaat (maar geen pan) en een badje waar een halve Japanner in past. En fatsoenlijk internet met een kabel.
De overige dagen van de CogSci werkt WiFi iets beter, maar is het nog steeds niet je-van-het. De verbinding valt regelmatig weg en is lang niet altijd terug te krijgen omdat er niet voldoende slots zijn voor alle bezoekers. Dit maakt werken tijdens de conferentie erg lastig. Gelukkig zijn de presentaties wel interessant en ontmoet ik een aantal interessante mensen waarmee ik in de toekomst wellicht nog kan samenwerken.
Voor vrijdag heeft Michal me uitgenodigd om te gaan barbecueen op de universiteitscampus. Wanneer ik deze denk te hebben gevonden blijkt dit een andere barbecue te zijn. Iedereen moet erg lachen en ik krijg een biertje in mijn hand gedrukt en wordt naar de juiste barbecue gebracht. Er zijn veel studenten en PhD-studenten, maar ook een aantal medewerkers. Iedereen wil met me praten en ik krijg oneindig veel complimenten ('you are so handsome', 'you are so tall', you speek so good English', etc.), van vrouwen maar ook van mannen. Er worden liedjes gezongen met een gitaar. Wanneer de barbecue rond 20:30 is afgelopen drinken we nog een drankje bij de bar waar we eerder ook heen waren geweest. Ik heb interessante gesprekken over de verschillen tussen Japan, Australie, Nederland, Polen en de VS met Michal, een expat uit Australie en een Japanner.
Als de conferentie is afgelopen gaan we met een aantal mensen van de conferentie en een aantal mensen die ik op de barbecue heb ontmoet naar een bar om de voetbalwedstrijd Japan-Egypte van de Olympische Spelen te kijken. Omdat ik tot 20:00 bij mijn poster moest staan mis ik de eerste helft. Als ik in de bar aankom staat het al 1-0 voor Japan. Uiteindelijk wordt Egypte afgedroogd met 3-0 en iedereen in de bar is natuurlijk erg blij. We vieren het een tijdje in de bar en verplaatsen ons daarna naar de 'CogSci dance party' in een Hip-Hop en R&B club. Het is erg grappen om samen met andere aangeschoten wetenschappers te dansen, maar na een tijdje heb ik het toch wel gehad met de muziek en verplaats ik me naar een club met House en Techno. De club is gigantisch, maar (daardoor) ook behoorlijk leeg, dus ik ga niet al te laat naar huis, waardoor ik de volgende dag nog best wel uitgeslapen het vliegtuig in stap.