Chengdu
Blijf op de hoogte en volg Matthijs
16 Augustus 2012 | China, Shanghai
16-08: Chengdu
Uiteindelijk pakken we nog best een beetje slaap. Niet al te moe en met een pijnlijke kont worden we wakker. We rijden langs een bruine rivier door de beboste bergen. We ontbijten met sesam-uienbrood, een banaan en een bekertje walnoot-pinda-melk.
Als we in ons hostel aankomen is het inmiddels te laat om nog echt wat te doen. We lopen wat door de Tibetaanse wijk, die voor Westerse mensen nogal duur blijkt. We eten in een Tibetaans restaurantje. Er wordt ons iets aangeraden: thekpu. Verder bestel ik yak-vlees met aardappeltjes. De thekpu blijkt een soort bruin droog deeg-prutje te zijn met weinig smaak, dus we bestellen er nog een soort Tibetaanse noodle-soep bij, die wel erg lekker is. De boterwijn is ook erg lekker.
17-08
We wilden de volgende dag eigenlijk naar de panda's gaan, maar op het moment dat we opstaan is het eigenlijk te laat om daar nog heen te gaan omdat de panda's alleen 's ochtends actief zijn. We besluiten een andere dag panda's te gaan kijken.
Nu gaan we naar een Tombe. De tombe blijkt erg klein, maar wel leuk om te zien. We lopen nog wat door een parkje en gaan naar de Wenshu tempel. Het is een mooi en rustgevend complex, met een schildpadvijver met heel veel schildpadjes.
Bij deze tempel zou eigenlijk een vegetarisch restaurant zijn, maar dit wordt nu verbouwd. Een monnik wijst ons wel richting een soort nostalgisch wijkje, waar je ook kunt eten. Hier heb je naast Chinese winkeltjes en eettentjes ook een Russische winkel, waar portretten van Lenin en Stalin hangen. Omdat we eigenlijk nog helemaal niet zo'n honger hadden doen we dit nog niet en stappen we in de metro.
We stappen uit bij het hoofdplein van Chengdu. Hier is het metro-knooppunt en staan bewegende fonteinen die 's avonds op muziek schijnen te bewegen.
We lopen richting en door People's park. Hier zien we mensen thee drinken en linedancen op muziek. Een grappig mannetje weet in drie keer te raden dat we uit Nederland komen en tekent daarna met een kwast en een pot water een molen en de Euromast op een gebouw.
Op de terugweg beginnen we toch wel trek te krijgen en zien we een leuk restaurantje om wat te eten. Ik krijg een kop kippensoep, en verder krijgen we rijst met pompoen en allerlei bakjes met groenten gedrenkt in een zwarte dunne saus met pepertjes. Onder andere koude sperzieboontjes, aubergine en aardappeltjes die we in een schoteltje suiker kunnen dippen.
Onderweg naar het hostel begint het te regenen. We vluchten een toeristisch ogend marktje op waar je kunt zitten, aar een bord Amusement City bij staat. Dit blijkt Jingli te zijn, een soort nostalgisch wijkje wat sommigen erg leuk vinden en anderen weer een tourist trap.
We drinken nog wat bij een klein hotpot-op-stokjes restaurantje waar we een moeder met kind zien die we in Chengdu later nog vaak toevallig tegenkomen en ook bij ons in het hostel blijken te slapen.
Als de regen weer wat minder wordt gaan we terug naar het hostel waar we nog wat met mensen socializen: een Fransman die zijn paspoort was verloren en daarom gedoe had met zijn visa en een paar Chinezen die met name praten over in welke stad van China de leukste meisjes zijn.
18-08
De volgende dag wilden we eigenlijk een berg beklimmen, Qincheng Shan, maar dit blijkt wat lastiger te bereiken dan verwacht. Er zou elk half uur een trein naar de berg moeten gaan, maar als we om 10:30 bij het station aankomen blijkt de volgende trein pas om 14:15 te gaan. Dit is te laat om nog fatsoenlijk te kunnen wandelen. Een behulpzaam meisje zegt dat we naar het Xinnanmen busstation kunnen gaan om een bus te pakken. Als we hier na een rit met een lokale bus van een uur aankomen blijken hier de hele dag geen bussen meer te gaan.
Helaas, pindakaas. Na Chengdu gaan we naar Emei Shan, dus gelukkig is er binnenkort nog genoeg te hiken door de bergen. We besluiten nu naar de Green Ram Tempel te gaan, de grootste en oudste Taoistische tempel van de stad. Op de terugweg lopen we door het Culture Park en drinken daar chrysanthium en lemon thee, die we zo vaak kunnen bijvullen met heet water als we willen. Bij het theehuis wordt er door iedereen druk gepraat en spelletjes gespeeld. Ook vissen er mensen in de vijver, totdat de fontein aan gaat. We lopen verder terug door weer een ander parkje.
's avonds eten we de hotpot op stokjes in het restaurantje waar we de vorige dag wat gedronken hadden. We worden geholpen met bestellen door een Chinees die ook bij ons in het hostel blijkt te slapen.
We drinken nog wat op het dakterras en praten met een Frans stel en de broer van de man van dat stel, die gedeeltelijk samen en gedeeltelijk apart door China reizen.
's Avonds gaan we uit. Er schijnt een 'underground' club met goede elektronische muziek te zijn: de Panda Club. De clubs in China die we eerder gezien hebben zijn allemaal erg fout dus we zijn benieuwd. Het blijkt erg lastig met het OV te bereiken dus we nemen een taxi. De club is erg luxe ingericht en blijkt nou niet echt underground te noemen, maar de muziek is goed. Wel is het wat rustig.
We komen een Nederlander en een Duitser tegen die sinds een aantal jaar in China wonen. Ze zijn beiden architect en hebben een hoop verhalen over Rem Koolhaas. Ze nemen ons mee naar een reggae bar, die ook leeg is. Daarna gaan we naar de jellyfish, een foute bar waar tenminste wel veel gedanst wordt. Het is allemaal erg grappig, maar omdat we de volgende ochtend vroeg op moeten voor de panda's gaan we niet te laat naar huis.
19-08
Deze keer zetten we een wekker en staan we wel vroeg genoeg op om nog actieve panda's te kunnen zien, al is het een kort nachtje. Na een nogal lange reis zien we een aantal pandaberen in hun buiten verblijf en in hun ge-airconditionde binnenverblijven en rode panda's. Ook is er een panda-museum, waar we veel over panda's leren. Onder andere dat ze 16 uur per dag bamboe zoeken en eten. Ze moeten zoveel eten omdat ze maar 17% van de voedingswaarde opnemen. Omdat ze zo weinig energie binnenkrijgen moeten ze er erg zorgvuldig mee omgaan, dus verder bewegen ze weinig. Het gebeurt wel eens dat de bamboe massaal gaat bloeien en sterft. Dan gaan de panda's ook dood. Verder zijn panda's nogal selectief qua partnerkeuze en omdat ze in het reservaat nou eenmaal een beperkte keuzemogelijkheid hebben kiezen ze vaak voor een seksloos leven. Om de bedreigde panda's toch van uitsterven te behoeden worden ze dus maar kunstmatig geinsemineerd nadat ze verdoofd zijn.
De terugweg duurt nog wat langer omdat we de verkeerde bus in stappen. Omdat de keuken van ons hostel dicht is eten we wat bij het hostel om de hoek: Holly's hostel. Ik eet crispy rice met varken in saus en Isa eet fried rice met omelet en vegetarische dimplings.
We hebben 's middags met Thomas en Suby afgesproken. Thomas is een vriend van Harold, die naar China verhuisd is om samen te gaan wonen met zijn Chinese vrouw Suby. We lopen nog wat door de Tibetaanse wijk, waar Suby Isa helpt om een jurkje te laten maken. Omdat de eerste kleermaker ons samen heeft gezien, wordt er een te hoge prijs gevraagd: 15 yuan. De volgende kleermaker loopt Suby alleen in, waarop de prijs 3 yuan is. Ondertussen praten we veel over de verschillen tussen China en Nederland, en de positie van Tibetanen in China en de verhouding tussen China en Tibet.
's avonds lopen we over een gedeelte van Jingli waar we nog niet waren geweest. 's avonds eten we in een BBQ restaurantje. Er zijn veel verschillende soorten tofu, vlees en groenten. Ook eten we slakken en kwarteleitjes. Verder eten we een soort grote kom soep van groenten in pittige saus die erg lekker zijn.
Uiteindelijk pakken we nog best een beetje slaap. Niet al te moe en met een pijnlijke kont worden we wakker. We rijden langs een bruine rivier door de beboste bergen. We ontbijten met sesam-uienbrood, een banaan en een bekertje walnoot-pinda-melk.
Als we in ons hostel aankomen is het inmiddels te laat om nog echt wat te doen. We lopen wat door de Tibetaanse wijk, die voor Westerse mensen nogal duur blijkt. We eten in een Tibetaans restaurantje. Er wordt ons iets aangeraden: thekpu. Verder bestel ik yak-vlees met aardappeltjes. De thekpu blijkt een soort bruin droog deeg-prutje te zijn met weinig smaak, dus we bestellen er nog een soort Tibetaanse noodle-soep bij, die wel erg lekker is. De boterwijn is ook erg lekker.
17-08
We wilden de volgende dag eigenlijk naar de panda's gaan, maar op het moment dat we opstaan is het eigenlijk te laat om daar nog heen te gaan omdat de panda's alleen 's ochtends actief zijn. We besluiten een andere dag panda's te gaan kijken.
Nu gaan we naar een Tombe. De tombe blijkt erg klein, maar wel leuk om te zien. We lopen nog wat door een parkje en gaan naar de Wenshu tempel. Het is een mooi en rustgevend complex, met een schildpadvijver met heel veel schildpadjes.
Bij deze tempel zou eigenlijk een vegetarisch restaurant zijn, maar dit wordt nu verbouwd. Een monnik wijst ons wel richting een soort nostalgisch wijkje, waar je ook kunt eten. Hier heb je naast Chinese winkeltjes en eettentjes ook een Russische winkel, waar portretten van Lenin en Stalin hangen. Omdat we eigenlijk nog helemaal niet zo'n honger hadden doen we dit nog niet en stappen we in de metro.
We stappen uit bij het hoofdplein van Chengdu. Hier is het metro-knooppunt en staan bewegende fonteinen die 's avonds op muziek schijnen te bewegen.
We lopen richting en door People's park. Hier zien we mensen thee drinken en linedancen op muziek. Een grappig mannetje weet in drie keer te raden dat we uit Nederland komen en tekent daarna met een kwast en een pot water een molen en de Euromast op een gebouw.
Op de terugweg beginnen we toch wel trek te krijgen en zien we een leuk restaurantje om wat te eten. Ik krijg een kop kippensoep, en verder krijgen we rijst met pompoen en allerlei bakjes met groenten gedrenkt in een zwarte dunne saus met pepertjes. Onder andere koude sperzieboontjes, aubergine en aardappeltjes die we in een schoteltje suiker kunnen dippen.
Onderweg naar het hostel begint het te regenen. We vluchten een toeristisch ogend marktje op waar je kunt zitten, aar een bord Amusement City bij staat. Dit blijkt Jingli te zijn, een soort nostalgisch wijkje wat sommigen erg leuk vinden en anderen weer een tourist trap.
We drinken nog wat bij een klein hotpot-op-stokjes restaurantje waar we een moeder met kind zien die we in Chengdu later nog vaak toevallig tegenkomen en ook bij ons in het hostel blijken te slapen.
Als de regen weer wat minder wordt gaan we terug naar het hostel waar we nog wat met mensen socializen: een Fransman die zijn paspoort was verloren en daarom gedoe had met zijn visa en een paar Chinezen die met name praten over in welke stad van China de leukste meisjes zijn.
18-08
De volgende dag wilden we eigenlijk een berg beklimmen, Qincheng Shan, maar dit blijkt wat lastiger te bereiken dan verwacht. Er zou elk half uur een trein naar de berg moeten gaan, maar als we om 10:30 bij het station aankomen blijkt de volgende trein pas om 14:15 te gaan. Dit is te laat om nog fatsoenlijk te kunnen wandelen. Een behulpzaam meisje zegt dat we naar het Xinnanmen busstation kunnen gaan om een bus te pakken. Als we hier na een rit met een lokale bus van een uur aankomen blijken hier de hele dag geen bussen meer te gaan.
Helaas, pindakaas. Na Chengdu gaan we naar Emei Shan, dus gelukkig is er binnenkort nog genoeg te hiken door de bergen. We besluiten nu naar de Green Ram Tempel te gaan, de grootste en oudste Taoistische tempel van de stad. Op de terugweg lopen we door het Culture Park en drinken daar chrysanthium en lemon thee, die we zo vaak kunnen bijvullen met heet water als we willen. Bij het theehuis wordt er door iedereen druk gepraat en spelletjes gespeeld. Ook vissen er mensen in de vijver, totdat de fontein aan gaat. We lopen verder terug door weer een ander parkje.
's avonds eten we de hotpot op stokjes in het restaurantje waar we de vorige dag wat gedronken hadden. We worden geholpen met bestellen door een Chinees die ook bij ons in het hostel blijkt te slapen.
We drinken nog wat op het dakterras en praten met een Frans stel en de broer van de man van dat stel, die gedeeltelijk samen en gedeeltelijk apart door China reizen.
's Avonds gaan we uit. Er schijnt een 'underground' club met goede elektronische muziek te zijn: de Panda Club. De clubs in China die we eerder gezien hebben zijn allemaal erg fout dus we zijn benieuwd. Het blijkt erg lastig met het OV te bereiken dus we nemen een taxi. De club is erg luxe ingericht en blijkt nou niet echt underground te noemen, maar de muziek is goed. Wel is het wat rustig.
We komen een Nederlander en een Duitser tegen die sinds een aantal jaar in China wonen. Ze zijn beiden architect en hebben een hoop verhalen over Rem Koolhaas. Ze nemen ons mee naar een reggae bar, die ook leeg is. Daarna gaan we naar de jellyfish, een foute bar waar tenminste wel veel gedanst wordt. Het is allemaal erg grappig, maar omdat we de volgende ochtend vroeg op moeten voor de panda's gaan we niet te laat naar huis.
19-08
Deze keer zetten we een wekker en staan we wel vroeg genoeg op om nog actieve panda's te kunnen zien, al is het een kort nachtje. Na een nogal lange reis zien we een aantal pandaberen in hun buiten verblijf en in hun ge-airconditionde binnenverblijven en rode panda's. Ook is er een panda-museum, waar we veel over panda's leren. Onder andere dat ze 16 uur per dag bamboe zoeken en eten. Ze moeten zoveel eten omdat ze maar 17% van de voedingswaarde opnemen. Omdat ze zo weinig energie binnenkrijgen moeten ze er erg zorgvuldig mee omgaan, dus verder bewegen ze weinig. Het gebeurt wel eens dat de bamboe massaal gaat bloeien en sterft. Dan gaan de panda's ook dood. Verder zijn panda's nogal selectief qua partnerkeuze en omdat ze in het reservaat nou eenmaal een beperkte keuzemogelijkheid hebben kiezen ze vaak voor een seksloos leven. Om de bedreigde panda's toch van uitsterven te behoeden worden ze dus maar kunstmatig geinsemineerd nadat ze verdoofd zijn.
De terugweg duurt nog wat langer omdat we de verkeerde bus in stappen. Omdat de keuken van ons hostel dicht is eten we wat bij het hostel om de hoek: Holly's hostel. Ik eet crispy rice met varken in saus en Isa eet fried rice met omelet en vegetarische dimplings.
We hebben 's middags met Thomas en Suby afgesproken. Thomas is een vriend van Harold, die naar China verhuisd is om samen te gaan wonen met zijn Chinese vrouw Suby. We lopen nog wat door de Tibetaanse wijk, waar Suby Isa helpt om een jurkje te laten maken. Omdat de eerste kleermaker ons samen heeft gezien, wordt er een te hoge prijs gevraagd: 15 yuan. De volgende kleermaker loopt Suby alleen in, waarop de prijs 3 yuan is. Ondertussen praten we veel over de verschillen tussen China en Nederland, en de positie van Tibetanen in China en de verhouding tussen China en Tibet.
's avonds lopen we over een gedeelte van Jingli waar we nog niet waren geweest. 's avonds eten we in een BBQ restaurantje. Er zijn veel verschillende soorten tofu, vlees en groenten. Ook eten we slakken en kwarteleitjes. Verder eten we een soort grote kom soep van groenten in pittige saus die erg lekker zijn.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
