Terug in Beijing en Moskou
Blijf op de hoogte en volg Matthijs
01 September 2012 | Rusland, Moskou
31.08 via Beijing naar Moskou
In Beijing aangekomen ontbijten we nog even met tofu in zoete saus, een broodje ei en hele lekkere vegetarische dumplings en dan stap ik in de bus. Isa neemt vanavond een ander vliegtuig.
Op het vliegveld vind ik na een tijd zoeken een authenticatie-machine waarmee ik een login kan krijgen om nog even te kunnen internetten op het WiFi netwerk van het vliegveld. In het vliegtuig schrijf ik nog even verder aan dit verslagje.
Ook op het vliegveld van Moskou blijk ik WiFi te hebben en werken websites als Facebook en Twitter weer; in China zijn deze geblokkeerd. Even nadat ik dit gevierd heb met een wat suggestieve post over de vrijheid van meningsuiting in Rusland naar aanleiding van het Pussy Riot debakel, wordt ik gevraagd door een douanier om even mee te lopen. In het hokje waar ik voor terechtkom kijkt een douanier hoofdschuddend naar mijn paspoort. Hij spreekt me streng toe over de gehavende staat waarin mijn paspoort verkeert. 'Very bad', zegt hij met Russisch accent terwijl hij naar mijn paspoort wijst. Dit weerhoud hem er gelukkig niet van om me Rusland binnen te laten.
In Rusland wordt ik in mijn korte broek en met slippers aan verrast door een nogal koude temperatuur. Het is 11 graden als ik aankom. Een aangenamere verrassing is de helderblauwe lucht, na in China vanwege de luchtvervuiling slechts verschillende tinten grijs te hebben kunnen aanschouwen, waar op goede momenten met de nodige fantasie soms een blauw tintje in te herkennen viel.
Ik pak de aeroexpress trein naar de stad en heb verbazingwekkend genoeg ook WiFi in de trein. Op het treinstation aangekomen staat Anton al op me te wachten. We nemen de metro naar zijn huis, waar ik vrolijk wordt begroet door Masha, die opnieuw een heerlijke maaltijd gemaakt heeft. Om langzaam aan westers eten te kunnen wennen heeft ze een recept van een vriend uit Taiwan gemaakt: gebakken rijst met kip en gember. Maar wel met een Russische salade erbij, waar natuurlijk dille in zit. Ook heeft ze zelf zoute komkommers gemaakt. Als toetje heeft ze weer iets bijzonders gemaakt: een taart gevuld met pruimen. Ook licht er chocola met marsepein erin. Er ontstaat wat hilariteit als ik ze vraag of we weten wat marsepein is en ze van deze vraag alleen de twee laatste lettergrepen goed blijken te verstaan. De rest van de avond en de dag erna eigenlijk ook blijft dit een beetje de running gag.
01.09 Moskou
Als we wakker worden maakt Anton een lekker ontbijt met gebakken ei, gaan we weer naar een treinstation om Isa op te halen, die een iets latere vlucht had dan ik. Ze heeft nog even goed geshopt in Beijing en twee aardige Russische meisjes ontmoet in het vliegtuig. Isa is behoorlijk moe na twee nachten in een stoel in plaats vaneen fatsoenlijk bed geslapen te hebben. Thuis doen we dus lekker rustig aan en we lunchen met de maaltijd van gisteren. Voor Isa bakt Masha een stuk vis.
Als Isa opgefrist is en genoeg uitgerust heeft gaan we naar een festival ter ere van het 865 jarig bestaan van Moskou. We lopen richting een podium waar een roodharige vrouw een liedje zingt. Het is niet erg druk en het publiek gaat op enkele enthousiastelingen na niet erg los. Wanneer we naar de bar lopen om een biertje te halen komen we er achter waarom: het blijkt een alcoholvrij festival te zijn. Teruggekomen bij het podium blijkt de band die Anton wilde zien niet te spelen. We besluiten een snack te gaan eten net buiten het festival: Kartofshchky (of zoiets), een grote pof-aardappel met bolletjes salade erop. Ook hier mag geen bier verkocht worden vanwege de festiviteiten; er zijn vuilniszakken over de flesjes in de koelkast geplaatst om dit duidelijk te maken.
Anton en Masha hebben om 19.00 gereserveerd bij een eetcafe. We hadden het eerder nog gehad over Mexicaans eten en dat blijken ze hier te reserveren. Vooraf bestellen we nacho's met roze saus en jalapenos, die natuurlijk met dille gegarneerd worden. Anton en Masha bestellen een burrito en gefrituurde kaas met een soort jam om het in te dippen; Isa bestelt garnalenkroketjes met een maiskolf en ik bestel fajita's met rund.
Na een heerlijk laatste avondmaal van de reis gaan we naar huis. Als ik gepind heb weigert Anton het volledige bedrag aan te nemen wat ik meen hem verschuldigd te zijn voor de rekening. Dan moeten we de rest maar uitgeven in de supermarkt. We kopen Russische drank om mee naar huis te nemen, waardoor we een van de Chinese flessen achter moeten laten omdat we anders te veel Nederland zullen binnen brengen. We laten Anton en Masha een fles kiezen om een afscheidsfeestje te vieren en ze kiezen voor de baqu.
Een gezellige avond volgt. We eten nog wat kaas bij een glaasje wijn: een soort jongere vorm van parmesan en schimmelkaas. Vooral Isa is in haar nopjes met deze lekkernijen na zo'n anderhalve maand geen fatsoenlijke kaas gegeten te hebben. Omdat Isa erg moe is en we de volgende ochtend 4:30 op moeten om het vliegtuig te halen gaan we ver voordat de bodem van de fles baqu bereikt is naar bed.
02.09 Terugreis
Ondanks dat we aangegeven hebben best alleen op te kunnen staan en naar de metro te kunnen lopen is Anton met ons opgestaan op dit tijdstip waarbij je je bent in hoort te rollen in plaats van eruit. Hij wil ons immers niet laten vertrekken zonder een goed ontbijt, met gebakken ei, ham, sla en zoute komkommer. Nadat een korte discussie over hoe de substantie van vla zich verhoudt tot gecondenseerde melk uit blik loopt nemen we afscheid van Masha, die daarvoor apart uit bed komt en mee loopt naar de deur. Anton loopt zelfs nog mee naar de metrohalte, voordat hij (zo nemen we tenminste aan) terug bij Masha in bed duikt.
We laten wat onnodige ballast achter in de toiletten van Vnukovo airport en komen dit keer zonder strenge toespraak door de douane heen. De Lufthansa vlucht richting Frankfurt is na de China Air vluchten die ik daarvoor heb gehad best aangenaam en ik heb weer wat tijd om aan dit verslagje te schrijven, terwijl Isa, die genoeg ruimte heeft om haar benen op de stoel te kunnen zetten zodat ze in een foetus-houding tegen de leuning aan kan liggen, lekker bij kan slapen.
Op het vliegveld van Frankfurt vinden we uiteindelijk een half uurtje gratis WiFi, een stopcontact en gratis koffie. Een smsje herinnert me eraan dat morgen het normale leven weer begint, om 9.30 heb ik een afspraak op de VU.
In Beijing aangekomen ontbijten we nog even met tofu in zoete saus, een broodje ei en hele lekkere vegetarische dumplings en dan stap ik in de bus. Isa neemt vanavond een ander vliegtuig.
Op het vliegveld vind ik na een tijd zoeken een authenticatie-machine waarmee ik een login kan krijgen om nog even te kunnen internetten op het WiFi netwerk van het vliegveld. In het vliegtuig schrijf ik nog even verder aan dit verslagje.
Ook op het vliegveld van Moskou blijk ik WiFi te hebben en werken websites als Facebook en Twitter weer; in China zijn deze geblokkeerd. Even nadat ik dit gevierd heb met een wat suggestieve post over de vrijheid van meningsuiting in Rusland naar aanleiding van het Pussy Riot debakel, wordt ik gevraagd door een douanier om even mee te lopen. In het hokje waar ik voor terechtkom kijkt een douanier hoofdschuddend naar mijn paspoort. Hij spreekt me streng toe over de gehavende staat waarin mijn paspoort verkeert. 'Very bad', zegt hij met Russisch accent terwijl hij naar mijn paspoort wijst. Dit weerhoud hem er gelukkig niet van om me Rusland binnen te laten.
In Rusland wordt ik in mijn korte broek en met slippers aan verrast door een nogal koude temperatuur. Het is 11 graden als ik aankom. Een aangenamere verrassing is de helderblauwe lucht, na in China vanwege de luchtvervuiling slechts verschillende tinten grijs te hebben kunnen aanschouwen, waar op goede momenten met de nodige fantasie soms een blauw tintje in te herkennen viel.
Ik pak de aeroexpress trein naar de stad en heb verbazingwekkend genoeg ook WiFi in de trein. Op het treinstation aangekomen staat Anton al op me te wachten. We nemen de metro naar zijn huis, waar ik vrolijk wordt begroet door Masha, die opnieuw een heerlijke maaltijd gemaakt heeft. Om langzaam aan westers eten te kunnen wennen heeft ze een recept van een vriend uit Taiwan gemaakt: gebakken rijst met kip en gember. Maar wel met een Russische salade erbij, waar natuurlijk dille in zit. Ook heeft ze zelf zoute komkommers gemaakt. Als toetje heeft ze weer iets bijzonders gemaakt: een taart gevuld met pruimen. Ook licht er chocola met marsepein erin. Er ontstaat wat hilariteit als ik ze vraag of we weten wat marsepein is en ze van deze vraag alleen de twee laatste lettergrepen goed blijken te verstaan. De rest van de avond en de dag erna eigenlijk ook blijft dit een beetje de running gag.
01.09 Moskou
Als we wakker worden maakt Anton een lekker ontbijt met gebakken ei, gaan we weer naar een treinstation om Isa op te halen, die een iets latere vlucht had dan ik. Ze heeft nog even goed geshopt in Beijing en twee aardige Russische meisjes ontmoet in het vliegtuig. Isa is behoorlijk moe na twee nachten in een stoel in plaats vaneen fatsoenlijk bed geslapen te hebben. Thuis doen we dus lekker rustig aan en we lunchen met de maaltijd van gisteren. Voor Isa bakt Masha een stuk vis.
Als Isa opgefrist is en genoeg uitgerust heeft gaan we naar een festival ter ere van het 865 jarig bestaan van Moskou. We lopen richting een podium waar een roodharige vrouw een liedje zingt. Het is niet erg druk en het publiek gaat op enkele enthousiastelingen na niet erg los. Wanneer we naar de bar lopen om een biertje te halen komen we er achter waarom: het blijkt een alcoholvrij festival te zijn. Teruggekomen bij het podium blijkt de band die Anton wilde zien niet te spelen. We besluiten een snack te gaan eten net buiten het festival: Kartofshchky (of zoiets), een grote pof-aardappel met bolletjes salade erop. Ook hier mag geen bier verkocht worden vanwege de festiviteiten; er zijn vuilniszakken over de flesjes in de koelkast geplaatst om dit duidelijk te maken.
Anton en Masha hebben om 19.00 gereserveerd bij een eetcafe. We hadden het eerder nog gehad over Mexicaans eten en dat blijken ze hier te reserveren. Vooraf bestellen we nacho's met roze saus en jalapenos, die natuurlijk met dille gegarneerd worden. Anton en Masha bestellen een burrito en gefrituurde kaas met een soort jam om het in te dippen; Isa bestelt garnalenkroketjes met een maiskolf en ik bestel fajita's met rund.
Na een heerlijk laatste avondmaal van de reis gaan we naar huis. Als ik gepind heb weigert Anton het volledige bedrag aan te nemen wat ik meen hem verschuldigd te zijn voor de rekening. Dan moeten we de rest maar uitgeven in de supermarkt. We kopen Russische drank om mee naar huis te nemen, waardoor we een van de Chinese flessen achter moeten laten omdat we anders te veel Nederland zullen binnen brengen. We laten Anton en Masha een fles kiezen om een afscheidsfeestje te vieren en ze kiezen voor de baqu.
Een gezellige avond volgt. We eten nog wat kaas bij een glaasje wijn: een soort jongere vorm van parmesan en schimmelkaas. Vooral Isa is in haar nopjes met deze lekkernijen na zo'n anderhalve maand geen fatsoenlijke kaas gegeten te hebben. Omdat Isa erg moe is en we de volgende ochtend 4:30 op moeten om het vliegtuig te halen gaan we ver voordat de bodem van de fles baqu bereikt is naar bed.
02.09 Terugreis
Ondanks dat we aangegeven hebben best alleen op te kunnen staan en naar de metro te kunnen lopen is Anton met ons opgestaan op dit tijdstip waarbij je je bent in hoort te rollen in plaats van eruit. Hij wil ons immers niet laten vertrekken zonder een goed ontbijt, met gebakken ei, ham, sla en zoute komkommer. Nadat een korte discussie over hoe de substantie van vla zich verhoudt tot gecondenseerde melk uit blik loopt nemen we afscheid van Masha, die daarvoor apart uit bed komt en mee loopt naar de deur. Anton loopt zelfs nog mee naar de metrohalte, voordat hij (zo nemen we tenminste aan) terug bij Masha in bed duikt.
We laten wat onnodige ballast achter in de toiletten van Vnukovo airport en komen dit keer zonder strenge toespraak door de douane heen. De Lufthansa vlucht richting Frankfurt is na de China Air vluchten die ik daarvoor heb gehad best aangenaam en ik heb weer wat tijd om aan dit verslagje te schrijven, terwijl Isa, die genoeg ruimte heeft om haar benen op de stoel te kunnen zetten zodat ze in een foetus-houding tegen de leuning aan kan liggen, lekker bij kan slapen.
Op het vliegveld van Frankfurt vinden we uiteindelijk een half uurtje gratis WiFi, een stopcontact en gratis koffie. Een smsje herinnert me eraan dat morgen het normale leven weer begint, om 9.30 heb ik een afspraak op de VU.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
